Είμαστε μερικά μόνο απο τα ζώα που φιλοξενούμαστε εδώ και χρόνια δυστυχώς…στο καταφύγιο του ΦΟΣ…
Και λέμε δυστυχώς ….όχι γιατί δεν περνάμε καλά, απεναντίας μάλιστα, περνάμε τέλεια με τα φιλαράκια μας εδώ αλλά να ….πως να σας το πούμε, είμαστε λίγο πικραμένοι γιατί αν και οι περισσότεροι απο εμας είμαστε εδώ απο κουτάβια,εγκαταλείψεις,ατυχήματα και κακοποιήσεις κανείς….μα κανείς απο όσους μας είδαν στο παρελθόν δεν αποφάσισε να μας ανοίξει το σπίτι του και να μας προσφέρει μια οικογένεια !!!!Τις πιο πολλές φορές ακούγαμε τους <μελλοντικούς> μας γονείς να λένε….<Α…..είναι πολύ μεγάλα!!!!εμείς θα θέλαμε κάτι πιο μικρό>και παρόλο που τους κάναμε χαρές και γλύκες…αυτοί στο τέλος έφευγαν.
Έτσι μένουμε εδώ και περιμένουμε.Τα χρόνια όμως περνούν και όλο και μεγαλώνουμε, χωρίς τελικά να γίνετε η επιθυμία μας πραγματικότητα.
Και αναρωτιόμαστε….γιατί;;Είναι τελικά τόσο κακό που είμαστε μεγαλόσωμοι;;;
Ξέρουμε ότι οι ελπίδες για να βρούμε τελικά ο καθένας απο μας τη δική του οικογένεια , όλο και λιγοστεύουν.Φαίνεται πως γεννηθήκαμε για να ζήσουμε μέσα σε ενα καταφύγιο. Ας είναι.. ..κι έτσι.. .Εδώ τουλάχιστον είμαστε ασφαλείς και έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας αγαπούν,μας φροντίζουν και μας νοιάζονται.Δεν είμαστε απλά κάποιοι σκύλοι….ο καθένας απο μας έχει το ονομά του,και την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα για αυτούς! !!!Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια!!!!
Όμως λυπούμαστε όταν ακούμε πως το καταφύγιο είναι γεμάτο και δεν υπάρχει χώρος ώστε να μπορέσει να έρθει κάποιο άλλο <αδελφάκι >μας χτυπημένο ή κακοποιημένο που έχει ανάγκη απο φιλοξενεία και φροντίδα γιατί δεν χωράμε!!!!Λυπούμαστε γιατί κι εμείς κάποτε είμασταν σε αυτή τη δύσκολη θέση.
Αρκετά σας κουράσαμε όμως με την πολυλογία μας.
Απλά νιώσαμε την ανάγκη να σας πούμε με τον δικό μας τρόπο πως Υπάρχουμε κι εμείς!!!!
