Στους μεταπολεμικούς δρόμους του Λονδίνου τη δεκαετία του 1950, εμφανίστηκε μια υποκουλτούρα που θα είχε διαρκή αντίκτυπο στη μόδα και τις μουσικές σκηνές της πόλης. Ονόμασαν τους εαυτούς τους Teddy Boys και το ξεχωριστό τους στυλ και το επαναστατικό πνεύμα τους έγιναν σύμβολο της νεανικής κουλτούρας σε έναν κόσμο που άλλαζε.
Η ιστορία ξεκίνησε με μια ομάδα νεαρών ανδρών που, στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, προσπάθησαν να εκφραστούν με τρόπο που αψηφούσε τις συμβάσεις της εποχής τους. Εμπνευσμένοι από τη μόδα της εδουαρδιανής εποχής, ιδιαίτερα τους δανδήδες των αρχών του 20ου αιώνα, αυτοί οι νεαροί επαναστάτες υιοθέτησαν ένα στυλ που συνδύαζε την εδουαρδιανή κομψότητα με μια πινελιά ροκ εν ρολ.
«Εδουρδιανός» τέντι μπόι
Τα Teddy Boys χαρακτηρίζονταν από τα εκκεντρικά κοστούμια τους με βελούδινα τελειώματα, λεπτές γραβάτες και γυαλισμένα παπούτσια brogue. Η εμφάνισή τους ολοκληρωνόταν με διακριτικά χτενίσματα, συχνά με «κοκόρι» και γυαλιστερά μαλλιά με μπριγιαντίνη. Αυτό το στυλ ήταν μια τολμηρή απομάκρυνση από τη λιτότητα της μεταπολεμικής μόδας και οι Teddy Boys απολάμβαναν την προσοχή που συγκέντρωναν με τα επιδεικτικά ρούχα τους.
Αλλά οι Teddy Boys δεν αφορούσαν μόνο τη μόδα. ήταν επίσης παθιασμένοι με τη μουσική. Το ροκ εν ρολ, ένα είδος που έβγαζε δυναμική στις Ηνωμένες Πολιτείες, χτύπησε τη χορδή του επαναστατικού πνεύματος των Teddy Boys. Χόρεψαν στο ρυθμό καλλιτεχνών όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ και ο Μπιλ Χέιλι, αποτυπώνοντας τόσο το στυλ τους όσο και τη μουσική τους.
Οι αυθεντικοί Άγγλοι Teddy Boys στην υποδοχή του Bill Haley στο Λονδίνο. Στο πανό τους αποθεώνουν επίσης Elvis, Gene Vincent, Eddie Cochran και τους τους μηχανόβιους Wild Angels
Ωστόσο, οι Teddy Boys δεν αναγνωρίστηκαν παγκοσμίως. Οι τολμηρές επιλογές μόδας τους και η περιφρόνηση των κοινωνικών κανόνων συχνά οδηγούσαν σε συγκρούσεις με το κατεστημένο. Τα μέσα ενημέρωσης της εποχής τους παρουσίαζαν ως ταραχοποιούς και επαναστάτες, συμβάλλοντας στην πολωμένη αντίληψη αυτής της υποκουλτούρας.
Παρά τις επικρίσεις, οι Teddy Boys έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της νεανικής κουλτούρας της δεκαετίας του 1950. Η επιρροή τους επεκτάθηκε πέρα από το Λονδίνο, φτάνοντας σε άλλα μέρη του κόσμου και αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στην εξέλιξη της μόδας και της μουσικής.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η υποκουλτούρα των Teddy Boys εξελίχθηκε, δημιουργώντας νέα κινήματα και στυλ. Ενώ η ακμή τους μπορεί να ήταν στη δεκαετία του 1950, όμως η κληρονομιά τους ζει στους συνεχείς κύκλους της μόδας και στο διαρκές πνεύμα της εξέγερσης που συνεχίζει να καθορίζει την κουλτούρα της νεολαίας. Οι Teddy Boys, με τα αιχμηρά κοστούμια τους και τη ροκ εν ρολ στάση τους, παραμένουν ένα ζωντανό κεφάλαιο στη διαρκώς εξελισσόμενη ιστορία των υποκουλτούρων και της επίδρασής τους στην κοινωνία.
«Τεντιμποϊσμός» και Νόμος 4000
Στις 11 Απριλίου 1959 συλλαμβάνεται στην Πάτρα για “τεντιμποϊσμό” ο 25χρονος Ευστράτιος Μαλαπέτσας στον Πύργο Πελοποννήσου μετά από καταγγελία γυναίκας για παρενόχληση σε βάρος της, τον οποίο σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, το πλήθος απείλησε να τον λυντσάρει.
Οι εφημερίδες του βάζουν την ταμπέλα «τεντιμπόης». Ως συνήθως όλα σε ένα καλάθι σε τούτη τη χώρα. Ο συλληφθέντας δεν άκουγε ροκ εν ρολ και δεν πληρούσε τους όρους του χαρακτηρισμού τεντιμπόη που είχε την έννοια του ταραξία, που έσπαγε την ανία του με την εξύβριση και το γιαούρτωμα, συνήθως μεγαλυτέρων ανθρώπων οι οποίοι είχαν εξουσία στη ζωή του. Έκανε κάτι άλλο, ποινικά κολάσιμο: Παρενοχλούσε γυναίκες. Όμως σύμφωνα με την εποχή παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα ως “τεντιμπόης”.
Για την αντιμετώπιση του εξ Αγγλίας φαινομένου του “τεντιμποϊσμού” στην καταπιεστική κοινωνία για τη νεολαία του 1950 η κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ψηφίζει τον περιβόητο νόμο 4000. Ο νόμος εφαρμόζεται από το φθινόπωρο του 1958 και μεταξύ άλλων προβλέπει τη σύλληψη των νεαρών από την Αστυνομία, το κούρεμά τους με την “ψιλή”, το σκίσιμο των ρούχων τους και τη δημόσια διαπόμπευσή τους, καθώς τους κρεμούσαν στο λαιμό μια ταμπέλα που έγραφε “είμαι τέντυ μπόης”. Το φαινόμενο αυτό κατέγραψε η απίθανη ταινία “Νόμος 4000” του 1962 της Φίνος Φιλμς σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη.
Έλληνες Teddy Boys
Στους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας στα τέλη της δεκαετίας του 1950, εμφανίστηκε μια υποκουλτούρα που πρόσθεσε μια ελληνική τροπή στο εμβληματικό κίνημα του Teddy Boy που ξεκίνησε από την Αγγλία. Αυτοί οι νεαροί επαναστάτες, γνωστοί ως “Greek Teddy Boys”, έφεραν τη δική τους αίσθηση στους δρόμους της Ελλάδας, συνδυάζοντας το παραδοσιακό ελληνικό στυλ με το επαναστατικό πνεύμα του ροκ εν ρολ.
Όλα ξεκίνησαν στις ζωντανές γειτονιές της Αθήνας, όπου μια ομάδα νεαρών ανδρών προσπάθησε να επαναπροσδιορίσει τα όρια της μόδας και της μουσικής. Εμπνευσμένοι από το παγκόσμιο φαινόμενο των Teddy Boys, οι Έλληνες τέντυς υιοθέτησαν τα αιχμηρά, προσαρμοσμένα κοστούμια και τα κομψά χτενίσματα, συνδυάζοντας παράδοση και εξέγερση.
Οι Έλληνες Teddy Boys συχνά να φορούσαν κοστούμια στολισμένα με παραδοσιακά ελληνικά κεντήματα, δημιουργώντας μια μοναδική συγχώνευση κλασικού και σύγχρονου στυλ. Τα ρούχα τους ενσωμάτωσαν στοιχεία από τη φουστανέλα, μια πλισέ φούστα που φορούσαν Έλληνες στρατιώτες στην επανάσταση του 1821, κάνοντας μια αναφορά στην ιστορία του έθνους, διατηρώντας παράλληλα το επαναστατικό πλεονέκτημα της αισθητικής του Teddy Boy.
Όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου, η μουσική έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή των “Greek Teddy Boys” αυτών των Ελλήνων επαναστατών. Το ροκ εν ρολ βρήκε νέο σπίτι στους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας και οι Teddy Boys χόρεψαν υπό τους ήχους διεθνών καλλιτεχνών rockabilly και rock and roll μοιράζοντας το πάθος τους τόσο για τη μόδα όσο και για τη μουσική με ομοϊδεάτες τους.
Ενώ οι Έλληνες Teddy Boys αντιμετώπισαν κάποια αντίσταση από τα πιο συντηρητικά στοιχεία της κοινωνίας, κέρδισαν επίσης θαυμασμό για την τολμηρή αίσθηση του στυλ τους και τη συμβολή τους στην αναπτυσσόμενη κουλτούρα των νέων. Η εξέγερσή τους δεν ήταν απλώς μια δήλωση μόδας ήταν μια διακήρυξη ανεξαρτησίας και μια γιορτή της ατομικότητας σε έναν κόσμο που αλλάζει.
Ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Αλεξίου στο site ogdoo.gr
Πηγή : Οι τεντιμπόηδες (ogdoo.gr)
