Απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δηλώνει πλέον ο Διονύσης Τεμπονέρας, μετά την επιστολή παραίτησής του από τα κομματικά όργανα (από κοινού με τους Αντώνη Κοτσακά και Χάρη Τσιόκα).
Στη συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» εξηγεί το σκεπτικό της πρωτοβουλίας των «3», ενώ αφήνει σειρά αιχμών κατά του Στέφανου Κασσελάκη για το αρχηγοκεντρικό μοντέλο που, όπως υποστηρίζει, έχει επιλέξει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τρίβει τα χέρια του παρακολουθώντας έναν προοδευτικό εμφύλιο σε εξέλιξη», επισημαίνει και διαμηνύει πως «η υπόθεση της ενότητας του αριστερού και προοδευτικού χώρου δεν πρέπει να φοβίζει». Είναι, εν τέλει, η ώρα των μεγάλων συνθέσεων και των υπερβάσεων των αντιθέσεων του χθες, σημειώνει εξάλλου.
Αναλυτικά η συνέντευξη :
- «Διολίσθησησε έναν άνευ όρων “εξουσιοδοτισμό”», «ισχυρές επιφυλάξεις για συμπεριφορές μετάλλαξης» είναι μερικές από τις φράσεις σας στην επιστολή που στείλατε, από κοινού με τους Αντ. Κοτσακά και Χ. Τσιόκα, με την οποία δηλώνετε την παραίτησή σας από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ–Προοδευτική Συμμαχία. Το γυαλί ράγισε, κύριε Τεμπονέρα, και αν ναι, ποιος/οι ευθύνεται/ευθύνονται για αυτό;
Η «αδιαμεσολάβητη» σχέση της ηγεσίας με την κομματική βάση είναι επικίνδυνη όταν παρεκτρέπεται και ερμηνεύεται ως «λευκή» επιταγή-εξουσιοδότηση. Η έννοια της κομματικής δημοκρατίας είναι ακριβώς η ίδρυση μιας σχέσης αντιπροσώπευσης των μελών του κόμματος, τα οποία μέσω της συλλογικής-δημοκρατικής λειτουργίας αποκτούν ρόλο και λόγο στις αποφάσεις. Οτιδήποτε άλλο μετατρέπει τα μέλη του κόμματος σε σφραγίδα επικύρωσης ήδη ειλημμένων αποφάσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δημιουργήθηκε και μεγαλούργησε καλλιεργώντας την ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα καθώς και τον σεβασμό στη διαφορετική άποψη. Η συζήτηση και η σύνθεση των απόψεων υπήρξαν μια κατάκτηση του χώρου, που πάντα συζητούσε στα συλλογικά όργανα τα μεγάλα ζητήματα και δημοκρατικά λάμβανε τις αποφάσεις.
Για παράδειγμα, η οικονομική δυσκολία στα ΜΜΕ του κόμματος είχε συζητηθεί στα πλαίσια των συλλογικών οργάνων (Π.Γ. και Κ.Ε.) και ενώ πράγματι είχαν υπάρξει εισηγήσεις για το κλείσιμο του καθημερινού φύλλου της «Αυγής», η Πολιτική Γραμματεία προέκρινε τον εξορθολογισμό των δαπανών για να μείνει ζωντανή η ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς, αναζητώντας λύσεις.
Ο «ξαφνικός θάνατος» του καθημερινού φύλλου της «Αυγής», χωρίς να συζητηθεί στο καταστατικά αρμόδιο όργανο του κόμματος, χωρίς καμία διαβούλευση με τους εργαζόμενους, δεν συνάδει με τα παραπάνω.
Κανείς, ούτε η σημερινή ηγεσία, δεν έχει το δικαίωμα να λαμβάνει μονομερώς παρόμοιες αποφάσεις. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο παράδειγμα απλά αποτελεί μια ακόμα ένδειξη μιας αρχηγοκεντρικής προσέγγισης, που τείνει να γίνει κυρίαρχη. Η μετάλλαξη του κόμματος σε έναν τουλάχιστον «ασαφή» ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά φορέα, που βαδίζει σε επικίνδυνους μέσους όρους «πότε με τον αστυφύλακα και πότε με τον χωροφύλακα» με προβληματίζει έντονα. Σε μια εποχή ρευστοποίησης και ιδεολογικοπολιτικής σύγχυσης, ο πολιτικές θέσεις, οι αρχές, οι αξίες και οι προτεραιότητες παίζουν σημαίνοντα ρόλο. Προφανώς τον τόνο σε αυτήν τη διαδικασία τον δίνει πάντα η ηγεσία.
- Ενα άλλο σημείο της κριτικής σας προς την ηγεσία του κόμματός σας είναι ότι είναι «τουλάχιστον άκομψες» οι αναφορές Κασσελάκη στον δικό του ΣΥΡΙΖΑ, αφού, όπως σημειώνετε, το κόμμα ανήκει στον λαό και τους ψηφοφόρους του. Ωστόσο, συνεργάτες του διευκρινίζουν πως η αναφορά δεν υποδηλώνει ιδιοκτησιακή αντίληψη.
Από τον Συνασπισμό της Αριστεράς μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν θυμάμαι ποτέ να έχει υπάρξει αντίστοιχη αναφορά από πρόεδρο του κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ανήκει στα μέλη, στους ψηφοφόρους και στον λαό που τον εμπιστεύτηκε σε κρίσιμες στιγμές. Το κόμμα μας τον περασμένο Σεπτέμβριο, με την εκλογή της νέας ηγεσίας, δεν έκανε ένα άλμα στο κενό. Αποτελεί συνέχεια μιας ιστορικής παράδοσης με πλούσια προσφορά στη χώρα.
Οι αδιανόητες και αστήρικτες αναφορές περί διακίνησης «μαύρου χρήματος» προσβάλλουν πρωτίστως τα μέλη του κόμματος, που με αυταπάρνηση για δεκαετίες δίνουν τον αγώνα και έχουν κατορθώσει με απόλυτη διαφάνεια να περπατούν με το κεφάλι ψηλά. Ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε την εντιμότητα ούτε του Αλέξη Τσίπρα ούτε των λοιπών κυβερνητικών στελεχών που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από θέσεις ευθύνης. Η συγκεκριμένη επίκληση για έναν άλλο «δικό μου» ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., «διαφορετικό» από το παρελθόν, πετάει στα σκουπίδια το ηθικό πλεονέκτημα και ρίχνει νερό στον μύλο τού «όλοι ίδιοι είναι…».
- Διευκρινιστικά, στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας την προσεχή Πέμπτη θα παραστείτε; Αν ναι, τι θα πείτε;
Οπως γνωρίζετε, έχω υποβάλει την παραίτησή μου από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Για τυπικούς λόγους η παραίτηση υποβάλλεται στο αρμόδιο όργανο που είναι η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Συνεπώς, για να απαντήσω στο ερώτημά σας, δεν θα συμμετάσχω στην επικείμενη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας.
- Στην επιστολή σας παίρνετε θέση υπέρ της «ανάγκης ανασύνθεσης του ευρύτερου αριστερού και προοδευτικού χώρου σε τροχιά προοδευτικής διακυβέρνησης με προγραμματική ενότητα». Πού διαφέρει το προτεινόμενο από εσάς πολιτικό σχέδιο από την πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.;
Από πλευράς της ηγεσίας έχουν υπάρξει αντιφατικές δηλώσεις για την προοπτική της ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου. Από τη μία εκδηλώθηκε η πρόθεση για συμμετοχή σε εκλογική διαδικασία από τη βάση αν προκύψει νέος ενιαίος φορέας και από την άλλη το ενδεχόμενο αυτό χαρακτηρίστηκε ως «συγκόλληση κομμάτων» και «όργανο της διαπλοκής».
Η υπόθεση της συγκρότησης κοινωνικού μετώπου των προοδευτικών δυνάμεων είναι μια εξέλιξη που αντιστοιχείται με το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών εκλογών και τις νέες ιστορικές αναγκαιότητες.
Η τεράστια αποχή, η άνοδος της Ακροδεξιάς και ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου μάς γεμίζουν με επιπλέον καθήκοντα και ευθύνες απέναντι στη χώρα και στον λαό. Η πρόταση που έχω καταθέσει προβλέπει ένα κοινό συντονιστικό των κομμάτων του προοδευτικού χώρου, χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς, με τη συμμετοχή κοινωνικών φορέων, που θα καταλήξει σε μια προγραμματική συμφωνία με απώτερο στόχο την εκλογική και πολιτική συμπόρευση.
- Ενα σημείο της κριτικής του κ. Κασσελάκη προς τους διαφωνούντες είναι ότι οι αντιρρήσεις δεν εκδηλώθηκαν, δεν διατυπώθηκαν την επομένη των εθνικών εκλογών, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά τώρα που η διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία είναι σημαντικά μικρότερη. Τι απαντάτε;
Να θυμίσω ότι ήμουν ανάμεσα στους συμμετέχοντες τον περασμένο Φεβρουάριο στην περίφημη εκδήλωση του Θεάτρου Αλφα για ένα κοινό μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων, όταν το 41% της Ν.Δ. ήταν ακόμα «ενεργό». Τότε είχα διαβλέψει το καθεστώς πολιτικής κυριαρχίας της Ν.Δ. και προέκρινα τη συγκρότηση ενός κοινωνικού μετώπου που θα κατέθετε μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας στον ελληνικό λαό. Συνεπώς, οι μομφές περί όψιμου ενδιαφέροντος για τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, καταρρίπτονται.
Η υπόθεση της ενότητας του αριστερού και προοδευτικού χώρου δεν πρέπει να φοβίζει. Αντιστοιχίζεται πλήρως με το μήνυμα των ευρωεκλογών και με μια πλατιά λαϊκή απαίτηση να δοθεί εναλλακτική λύση διακυβέρνησης.
Μόνο ένα δημοκρατικό κοινωνικό μέτωπο μπορεί να σταθεί απέναντι στη Δεξιά και στις εφαρμοζόμενες πολιτικές και μπορεί μέσα από μια αριστερή πρόταση να δώσει λύση στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Οσοι δεν το βλέπουν δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να ρίχνουν νερό στον μύλο της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος «τρίβει τα χέρια του» παρακολουθώντας έναν προοδευτικό εμφύλιο σε εξέλιξη.
Είναι η ώρα των μεγάλων συνθέσεων και των υπερβάσεων των αντιθέσεων του χθες. Είναι η ώρα να μιλήσει ο προοδευτικός κόσμος, είναι η ώρα η κοινωνική αντιπολίτευση να συναντηθεί με μια μεγάλη, δημοκρατική, προοδευτική πολιτική έκφραση.
