Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Σου αξίζει ένας έρωτας που δεν θα χρειαστεί ποτέ να αμφιβάλλεις γι’αυτόν.
Ένας έρωτας, που δεν θα ξεπουλιέται, δεν θα συμβιβάζεται και δεν θα ευτελίζεται για ένα ξεροκόμματο λανθάνουσας ασφάλειας και ανταπόδωσης “οφειλής” για τα χρόνια που πέρασαν..
Σου αξίζει ένας έρωτας, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς όρους, χωρίς όρια, χωρίς μικρά γράμματα και συμβόλαια.
Ένας έρωτας που μέσα του θα τολμάς τα πάντα και δεν θα μετριέται σαν ρίσκο, γιατί θα ξέρεις πως στο τέλος της μέρας, στο τέλος κάθε μέρας, υπάρχει εκεί μια αγκαλιά να σε κλείσει, να πάρει από πάνω σου κάθε πληγή. Να πάρει από πάνω σου κάθε σκιά..
Σου αξίζει ένας έρωτας που θα μετριέται στο “εδώ” και στο “τώρα” όσο δύσκολο, παράξενο ή παράδοξο κι αν είναι και το “εδώ” και το “τώρα”.
Σου αξίζει ένας έρωτας που θα τον ζεις. Θα τον ζεις σαν να μην έζησες ποτέ κάτι παρόμοιο. Θα τον ζεις χωρίς να περιμένεις το αύριο και μια ιδανική συνθήκη του “όταν θα..”
Σου αξίζει ένας έρωτας που όταν σου λένε “μου λείπεις”, η απάντηση είναι “είμαι εδώ”..
Και θα είναι εκεί. Θα είναι εκεί ακόμα και στα πιο μεγάλα λάθη. Θα είναι εκεί ακόμα και στις πιο σκοτεινές ώρες. Θα είναι εκεί έτοιμος να ζητήσει συγγνώμη, έτοιμος να συγχωρέσει και να συγχωρεθεί. Ένας έρωτας από τον οποίο δεν θα θες ποτέ να λείπεις.. ακόμα κι όταν δεν αντέχεις ούτε τον εαυτό σου, ούτε τον άλλο.
Σου αξίζει ένας έρωτας.. που δεν θα ρισκάρει ποτέ να σε χάσει, όχι γιατί δεν θα μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα, αλλά γιατί από όλες τις επιλογές που θα έχει, θα θέλει μόνο εσένα.
Εναν έρωτα που δεν θα ρισκάρει να σε χάσει. Αυτό σου αξίζει..
